مناظره با حافظ

دیدم به خواب حافظ، توى صف اتوبوس

....

گفتم : سلام خواجه ، گفتا : علیک جانم

گفتم : کجا روانى ؟ گفتا : خودم ندانم

...

گفتم : بگیر فالى ، گفتا : نمانده حالى

گفتم : چگونه‏اى ؟ گفت : در بند بى‏خیالى

...

گفتم که : تازه تازه شعر و غزل چه دارى؟

گفتا که : مى‏سرایم شعر سپید بارى‏

گفتا : شده ستاره در فیلم سینمایى

....

گفتم : بگو ز خالش ، آن خال آتش افروز

گفتا : عمل نموده ، دیروز یا پریروز

...

گفتم : بگو زمویش ، گفتا : که مِش نموده

گفتم : بگو ز یارش ، گفتا : ولش نموده

...

گفتم : چرا چگونه ؟ عاقل شدست مجنون ؟

گفتا : شدید گشته معتاد گرد و افیون

...

گفتم : کجاست جمشید ؟ جام جهان نمایش ؟

گفتا : خریده قسطى تلویزّیون به جایش

گفتا : شده پرستار یا منشى اداره

…

گفتم : بگو ز زاهد ، آن رهنماى منزل

گفتا : که دست خود را بردار از سر دل

...

گفتم : ز ساربان گو با کاروان غم‏ها

گفتا : آژانس دارد با تور دور دنیا

...

گفتم : بکن ز محمل یا از کجاوه یادى

گفتا : پژو دوو بنز یا گلف تُک مدادى

…

گفتم که : قاصدت کو ؟ آن باد صبح شرقى

گفتا که : جاى خود را داده به فکس برقى

...

گفتم : بیا ز هدهد جوییم راه چاره

گفتا : به جاى هدهد دیش است و ماهواره

...‏

گفتم : سلام ما را باد صبا کجا برد ؟

گفتا : به پست داده، آوُرد یا نیاوُرد ؟

...

گفتم : بگو ز مشکِ آهوى دشت زنگى

گفتا که : ادکلن شد در شیشه‏هاى رنگى

...‏

گفتم : سراغ دارى میخانه‏اى حسابى ؟

گفت : آن چه بود از دم گشته چلوکبابى

...

گفتم : بیا دو تایى لب تر کنیم پنهان

گفتا : نمى‏هراسى از چوب پاسبانان

…

گفتم : شراب نابى تو دست و پات دارى ؟

گفتا : به جاش دارم وافور با نگارى‏

...

گفتم : بلند بوده موى تو آن زمانها

گفتا : به حبس بودم ، از ته زدند آنها

...

گفتم به لحن لاتی : حافظ ما رو گرفتى ؟